Η εκδοτική προσπάθεια (Περιοδικό EURO-MAGAZINE)

Το 2002,μετά το σύντομο διάλλειμα στην πολιτική,αποφάσισα να επανέλθω στη δημοσιογραφία με την έκδοση ενός περιοδικού με πληροφόρηση και προβληματισμό για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το άνοιγμα διαλόγου για την ενωμάτωση της χώρας μας μέσα στην Ε.Ε.

Είχα ευρεία και βαθιά γνώση των ευρωπαϊκών θεμάτων:επτά χρόνια αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,στη συνέχεια αναπληρωτής υπουργός  Εθνικής Οικονομίας αρμόδιος για τα Κοινοτικά Προγράμματα και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τα κοινοτικά θέματα.

Στα χρόνια αυτά είχα διαπιστώσει ότι ελάχιστα απασχολούσαν τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ τα κοινοτικά θέματα,παρά το γεγονός ότι σημαντικοί τομείς της εθνικής εξουσίας είχαν «μεταφερθεί» στα κοινοτικά όργανα.Μόνο ειδήσεις που ενδιέφεραν την Ελλάδα πρόβαλαν τα ΜΜΕ.

Σκοπός της έκδοσης δεν ήταν να προσθέσω και τον τίτλο του «εκδότη» στο βιογραφικό μου.Αλλά η εμβάθυνση στις κοινοτικές και διεθνείς εξελίξεις και ο προβληματισμός όχι μόνο για την πορεία της Ε.Ε.,αλλά και για τις επιπτώσεις στην Ελλάδα.

Στον πρόλογο του Α΄Τεύχους σημείωνα:«Η έκδοση του «EURO-Magazine»,έργο συλλογικό γνωστών και νέων δημοσιογράφων και ειδικών συμπίπτει με σημαντικά γεγονότα,τα οποία θα σημαδέψουν την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης:

Το μέγα γεγονός είναι η επικείμενη,η μεγαλύτερη στην ιστορία της,διέυρυνση της Ε.Ε. με δέκα  νέα κράτη και με πληθυσμό 75.000.000 κατοίκους.

Η σχεδιαζόμενη επίθεση των ΗΠΑ κατά του Ιράκ,η οποία θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και πιθανόν να δημιουργήσει βαθύ ρήγμα στις σχέσεις Ε.Ε. και ΗΠΑ.

Και τρίτο,σε δύο μήνες η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της Ε.Ε. και πιθανόν να κληθεί να αναλάβει το μέγα βάρος της διαχείρισης της μεγαλύτερης,ίσως,διεθνούς κρίσης των τελευταίων χρόνων».

Κατέληγα με την ελπίδα ότι δεν θα μείνουμε «κρεμασμένοι» στα περίπτερα….

Δυστυχώς οι ελπίδες οι δικές μου και των συνεργατών διαψεύσθηκαν.Τα οικονομικά μας άντεξαν για πέντε Τεύχη.Ανιδιοτελείς χρηματοδότες δεν υπάρχουν.Περιορισμένο και το ενδιαφέρον του κοινού.Αδοξο τέλος μιας καλής συλλογικής προσπάθειας.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΤΕΥΧΟΣ

Αγαπητοί αναγνώστες,

Κάποιοι, δικαιολογημένα, θα διερωτηθείτε. Ακόμη ένα περιοδικό; Η απάντησή μας είναι απλή: Γιατί όχι; Ο πλουραλισμός στις ιδέες και την πληροφόρηση ποτέ δεν έβλαψε τους πολίτες. Δεν ωφελεί, βέβαια, τους εκδότες και τις συναφείς επιχειρήσεις. Μετά από είκοσι πέντε και πλέον χρόνια στην ενεργό και μαχητική, αλλά και καλή δημοσιογραφία, η απόφαση για την έκδοση αυτού του περιοδικού ένα και μόνο στόχο έχει: την συμβολή στον προβληματισμό και την πληροφόρηση.

Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός δεν προέκυψε μόνο από τη γνώση των ευρωπαϊκών θεμάτων (επτά χρόνια αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας, αρμόδιος για το Β' ΚΠΣ – πακέτο Ντελόρ και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τα κοινοτικά θέματα), βασικό κίνητρο είναι η διαπίστωση ότι πολύ λίγο έχουμε κατανοήσει και συνειδητοποιήσει ότι ένα μεγάλο τμήμα, ιδιαίτερα σημαντικό, των εθνικών εξουσιών έχει μεταγραφεί στην “κυβέρνηση” των Βρυξελλών. Τα αποκαλούμενα “ευρωπαϊκά θέματα” είναι πλέον εσωτερικά.

Ορισμένες εφημερίδες, πολιτικές και οικονομικές, και περιοδικά οικονομικού περιεχομένου καλύπτουν, κυρίως ειδησεογραφικά, μέρος των αποφάσεων των Βρυξελλών. Και είναι σημαντική η συμβολή τους στην ενημέρωση. Με την έκδοση του περιοδικού “δεν κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας” αλλά περισσότερο και βαθύτερο προβληματισμό, και κυρίως διάλογο, για τα όσα έγιναν και όσα επέρχονται. Στόχος η εμβάθυνση στα κοινοτικά προβλήματα.

Η έκδοση “EUROmagazine”, έργο συλλογικό γνωστών και νέων δημοσιογράφων και ειδικών, συμπίπτει με σημαντικά γεγονότα, τα οποία θα σημαδέψουν την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Το μέγα γεγονός είναι η επικείμενη, η μεγαλύτερη στην ιστορία της, διεύρυνση της Ε.Ε. με δέκα (10) νέα κράτη και με πληθυσμό 75.000.000 κατοίκους.

Η σχεδιαζόμενη επίθεση των ΗΠΑ κατά του Ιράκ, η οποία θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και πιθανόν να δημιουργήσει βαθύ ρήγμα στις σχέσεις Ε.Ε. και Ηνωμένων Πολιτειών.

Και τρίτο, σε δύο μήνες η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πιθανόν να κληθεί να αναλάβει το μέγα βάρος διαχείρισης της μεγαλύτερης, ίσως, διεθνούς κρίσης των τελευταίων χρόνων.

Εμείς επιχειρούμε, από αυτό το πρώτο τεύχος, να προσεγγίσουμε αυτά τα θέματα και πολλά άλλα.

Πιστεύουμε ότι δεν θα μείνουμε “κρεμασμένοι” στα περίπτερα...

Και, ακόμη, πιστεύουμε ότι οι αναγνώστες μας, τελικοί κριτές της προσφοράς μας, θα μετέχουν με προτάσεις και απόψεις στη συνεχή βελτίωση.