Δάσκαλε που δίδασκες!..

Ο σημερινός υπουργός της Δικαιοσύνης καθηγητής της Νομικής κ. Νίκος Παρασκευόπουλος μας έχει κληροδοτήσει πλήθος απόψεων για νομικά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα με την αρθρογραφία του στην Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Ο καλός συνάδελφος Πάσχος Μανδραβέλης «αλίευσε» και δημοσίευσε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (21-10-16) τις απόψεις του Καθηγητή και Υπουργού για τα ροζ σκάνδαλα:

«Τα «ροζ σκάνδαλα» και η προβολή τους εξελίσσονται σ’ έναν υπολογίσιμο κίνδυνο της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής ζωής… Πρώτο κίνδυνο συνιστά η διαφαινόμενη επανεμφάνιση ενός σκοταδισμού. Το τοπίο και πάλι θόλωσε: Δεν γίνεται αντιληπτό ό,τι ονομάζεται «ροζ σκάνδαλο», δεν είναι σώνει και καλά αξιόποινο ή και ηθικά αξιόμεμπτο μέσα σ’ένα φιλελεύθερο χώρο.

»Το συμπέρασμα είναι το εξής: Στην παρουσίαση ερωτικών σκανδάλων φαίνεται σήμερα να προηγείται η καταδίκη και να έπεται η δίκη…Επίκεντρο, λοιπόν, των παραπάνω επικίνδυνων είναι η νεοσυντηρητική αντίληψη, που θέλει την ερωτική ζωή να είναι κάτι κατά κανόνα αμαρτωλό, σκανδαλώδες και παράνομο…

»Για τη φιλελεύθερη έννομη τάξη ο κανόνας είναι αντίστροφος: Η ερωτική ζωή είναι ελεύθερη, είναι ένα αγαθό. Οι ποινές και οι απαγορεύσεις αφορούν τις εξαιρέσεις» («Ροζ σκάνδαλα» και πολιτική ζωή, Ελευθεροτυπία 1-3-2000)!...

Προφανώς, για τον Υπουργό σήμερα κ.Παρασκευόπουλο και για την «αριστερή κυβέρνηση» δεν ισχύει ο κανόνας της «φιλελεύθερης έννομης τάξης» για την ερωτική ζωή των πολιτών… Και συνεπώς μπορεί να «αξιοποιείται» η ερωτική ζωή πολιτών και αξιωματούχων για πολιτικούς ή άλλους σκοπούς…

Είναι προφανές ότι αναφέρομαι στην απόφαση του κ. Υπουργού να διατάξει «πειθαρχική έρευνα» για την «ερωτική ζωή» ενός αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, την ημέρα που άρχιζε στο Συμβούλιο Επικρατείας η συζήτηση για τη συνταγματικότητα του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες!

Όπως αποκάλυψε ο κ. Υπουργός ο φάκελος ήταν στα χέρια του από το 2015 και ότι τα στοιχεία προέρχονταν από ανώνυμη πηγή και συνεπώς το αποδεικτικό υλικό ήταν παράνομο…

Υποθέτω ότι ο κ. Καθηγητής θα έχει διδάξει ότι ουδείς δικαστής θα νομιμοποιούσε αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία προέρχονται από υποκλοπές…

Γιατί, όμως, ο κ. Υπουργός, ενώ γνώριζε ότι οι καταγγελίες για την ερωτική ζωή του ανώτατου δικαστικού λειτουργού στηρίζονταν σε παράνομα στοιχεία διέταξε πειθαρχική έρευνα;

Είναι αφελές εάν νόμιζε ότι δεν θα αποκαλύπτονταν το όνομα-την πρωτιά για την αποκάλυψη του διεκδίκησε η «Αυγή» του ΣΥΡΙΖΑ-και θα συνδέονταν η απόφαση του με την αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Αφελής-επιεικώς-είναι και η δικαιολογία ότι διέταξε την έρευνα επειδή είχαν δημοσιοποιηθεί τα στοιχεία και αν το έκανε μετά την απόφαση του ΣτΕ και είχε δημοσιοποιηθεί η ψήφος του συγκεκριμένου δικαστή ίσως να εκλαμβανόταν ως εκδικητική ενέργεια!

Πρώτο: Γνωρίζει ο κ. Υπουργός ότι τα στοιχεία του δικαστή γνωστοποιήθηκαν μετά την απόφαση του για πειθαρχική έρευνα.
Δεύτερο: Γνωρίζει ο κ. Καθηγητής ότι παρανόμησε όταν ζήτησε πειθαρχική έρευνα με βάση στοιχεία, τα οποία ο ίδιος χαρακτήρισε παράνομα.

Ο ιστορικός Στρατής Μπουρνάζος, ο οποίος επιμελείτο τα «Ενθέματα» στην «Αυγή της Κυριακής» και αποχώρησε τον Μάιο, έγραψε στο RedNotebook «Το «ερωτικό σκάνδαλο» ανώτατου δικαστικού, δεν είναι ούτε «ροζ», όπως διατείνονται εκείνοι που το γνωστοποιούν, ούτε «κίτρινο», όπως ίσως σκεφθεί αμέσως ο αναγνώστης.

»Είναι μαύρο, κατάμαυρο, είναι υπόθεση άθλιου εκβιασμού, εξαιρετικά δυσοίωνη για τον δημόσιο βίο, αν βρει έδαφος».

Γιατί κύριε Καθηγητά ξεχάσατε τα όσα διδάξατε τους αναγνώστες σας και τους φοιτητές σας;